Week 'doi' achter de rug..!

Wave goodbye..!

En dan is in één keer de slotavond van het kinderkamp achter de rug, moet je afscheid nemen van de kinderen en zeg je de volgende dag het Nederlandse team gedag op het vliegveld van Chisineau. Dat was allemaal wel even gek en raar. Dan word je de volgende dag ‘alleen’ wakker. Dat was even een domper. Al snel deed ik al weer lekker mijn ding. Gisterochtend naar de kerk geweest, daarna bij Sam en Rodica koffie gedronken en in de avond gevoetbald met de jongeren. Vervolgens zat ik in de avond buiten lekker muziek te luisteren op het centrum van ‘Bethania’ komt er een dame aan met een zelf gebakken taart en van de wacht kreeg ik een tros overheerlijke witte druiven. Vervolgens kwam Mika ook nog even een knuffel geven. Zij is de waakhond van het centrum. Al met al heerst er warmte binnen het land Moldavië.


Het kinderkamp

Er kan terug gekeken worden op een geslaagd kinderkamp. Het waren twee weken met een lach en een traan. Uiteindelijk kwamen er elke dag veertig kinderen met een ieder zijn eigen verhaal. Dat een kind nog kan lachen en spelen is iets waar ik mij over verbaas. Dit denkende aan de verschillende erbarmelijke thuissituaties. Zo was er bij ons een dametje van acht welke behoorlijk aanwezig was. Dit door te slaan en te schoppen en alles te doen wat niet mocht. Ik vroeg mij af waar dat gedrag vandaan kwam. Gedrag ontstaat, vanuit mijn optiek, niet vanzelf. Wat bleek. Zij is de oudste thuis en heeft drie verschillende vaders gehad. Daarbij heeft haar moeder met elke man een kind gekregen waaronder een tweeling. Waarschijnlijk is de situatie zo dat zij mee moet helpen thuis. Oftewel, haar gedrag op het kinderkamp is een schreeuw om aandacht. Dit op die manier kunnen relativeren vind ik ontzettend belangrijk, want al snel kun je dit gedrag vervelend vinden waardoor je indirect het kind vervelend vindt. Maar een ieder vraagt op zijn of haar manier om aandacht. De één doet het met een knuffel, grote ogen of een lach. Dit komt vriendelijker over, maar wat men er mee wil bereiken is het zelfde. Het ontvangen van aandacht en liefde..!!


De foto’s geven een mooie impressie betreft het kamp. Er waren momenten met opperste concentratie/aandacht. Dit bijvoorbeeld wanneer de punten verteld werden in de ochtend. Er werd gewerkt met een ‘beloningssysteem’. Er werden cijfers gegeven voor het eten (afruimen etc.), aandacht voor het Bijbelverhaal, ochtendgym/sporten en knutselen. Verder was er tijd genoeg voor gekkigheid, vrij spelen en een knuffel. Op de slotavond heb ik met mijn team een tafeltrommel-act gedaan. Zie het filmpje..!


Een gift..!

Voordat het team vertrok had men nog een mooie verassing voor mij. Een check van 250 euro..! Daarmee kan ik straks mijn muziekruimte verrijken. Ontzettend bedankt lieve teamleden van mij..!

La revedere,
Tony